Dvořák Requiem

Hartmut Haenchen

“Wees niet verrast dat ik zo religieus ben. Een artiest die dat niet is, kon iets als dit niet maken. Ik hou ervan te bidden aan het raam als ik naar het groen kijk of naar de hemel. Ik leer met de vogels, de bloemen, God en mezelf.” Religieuze muziek heeft een relatief klein aandeel in Dvořáks œuvre, maar is kwalitatief niet te onderschatten. Dvořák componeerde zijn grootse Requiem voor solistenkwartet, koor en orkest in 1890, aan het begin van zijn belangrijke late creatieve periode. Hoewel hij ver blijft van de theatraliteit van een Verdi of een Berlioz, bereikt hij geregeld eenzelfde intensiteit en dramatiek, terwijl aan het einde van het werk de stille treurnis gaat overheersen. Hartmut Haenchen, uitgelezen specialist van het grote romantische repertoire, laat als geen ander dit zelden uitgevoerde werk in zijn volle rijkdom klinken.

Programma

• Antonín Dvořák – Requiem for Soli, Chorus and Orchestra, op. 89 (1890)